Chyba nie ma wœród Œwinkoklubowiczów osoby, która nie zetknê³a siê z t¹ chorob¹ u œwinki morskiej. Niestety, jest to przypad³oœÌ czêsta, szczególnie wœród œwinek kupionych w sklepie lub przygarniêtych od nieodpowiedzialnych osób.
W przypadku Âświnek morskich grzybicĂŞ wywoÂłujÂą najczĂŞÂściej dermatofity Trichophyton mentagrophytes v. mentagrophytes i jemu pokrewne, rzadziej Microsporum canis. U ludzi grzybicĂŞ powoduje ten sam rodzaj dermatofitĂłw, wiĂŞc jak najbardziej moÂżliwe jest zaraÂżenie siĂŞ czÂłowieka od Âświnki. Do czasu wyleczenia zwierzÂątka nie naleÂży chorej Âświnki nadmiernie gÂłaskaĂŚ i tuliĂŚ, natomiast trzeba zachowaĂŚ wszelkie Âśrodki ostroÂżnoÂści - myĂŚ czĂŞsto rĂŞce lub nosiĂŚ jednorazowe rĂŞkawiczki oraz stosowaĂŚ Âśrodki odkaÂżajÂące.
Czynniki sprzyjaj¹ce zaka¿eniu grzybic¹ to wszelkiego rodzaju os³abienie uk³adu immunologicznego: stres, nadmierne zagêszczenie klatek, niew³aœciwa dieta, upa³, wilgotnoœÌ, podatny wiek - osobniki m³ode, stare i samice w ci¹¿y, istniej¹ce ju¿ zaka¿enia paso¿ytami (œwierzb, wszo³y) oraz skaleczenia.
Grzybica jest chorob¹ zaraŸliw¹ i d³ugotrwa³¹, a jej leczenie mo¿e trwaÌ miesi¹c lub d³u¿ej. Zwierzê mo¿e siê zaraziÌ od innego chorego osobnika albo przez spory w zaka¿onym œrodowisku. Okres inkubacji in vivo wynosi od 7 do 14 dni, natomiast zarodniki mog¹ przetrwaÌ nawet latami, dlatego konieczne jest odka¿anie pomieszczeù i wszystkich przedmiotów, jakie mia³y kontakt z chorymi zwierzêtami, oraz odizolowanie chorych osobników. Przedmioty drewniane nale¿y od razu wyrzuciÌ, gdy¿ bardzo trudno je skutecznie odkaziÌ. Do dezynfekcji mo¿na stosowaÌ wybielacze typu Ace, Domestos, etc.
Objawy grzybicy to ³ysiej¹ce, swêdz¹ce, ³uszcz¹ce siê obszary skóry, najczêœciej z pocz¹tku na pyszczku, przy nosie i ko³o uszu. Mog¹ równie¿ pojawiÌ siê od razu na grzbiecie, bokach i ³apkach, szczególnie podczas upa³ów. Skóra na obszarach zaka¿onych jest pokryta strupkami i grudkami ropy, futro czêsto jest pozlepiane w "kolce", z chorobowo zmienionej skóry mo¿e ciec osocze. W wyniku zaka¿enia grzybem w³osy staj¹ siê matowe i kruche. Czêsto ³ami¹ siê tu¿ nad skór¹, jakby zosta³y wystrzy¿one, tworz¹c wyraŸne ³ysinki z zaczerwienieniami i strupkami wœród resztek sierœci. Grzybicê wywo³an¹ przez Trichophyton mentagrophytes nazywa siê z tego powodu tak¿e grzybic¹ strzyg¹c¹.
Do badaĂą pobiera siĂŞ zeskrobiny skĂłry i wÂłosy, nastĂŞpnie wykonuje hodowlĂŞ posiewu z zeskrobiny oraz badanie mikroskopowe w poszukiwaniu grzybĂłw i ich zarodnikĂłw. Wykonuje siĂŞ takÂże badanie w Âświetle lampy Wooda, ktĂłra wykrywa fluorescencjĂŞ Microsporum canis, ale tylko w przypadku mniej wiĂŞcej poÂłowy szczepĂłw tego grzyba. Z tego powodu badania Âświnek pod lampÂą nie sÂą szczegĂłlnie wiarygodne i praktyczne.
Ze wzglĂŞdu na podobieĂąstwo poczÂątkowych objawĂłw do Âświerzbu oraz fakt, Âże nierzadko oba schorzenia wystĂŞpujÂą jednoczeÂśnie, zaleca siĂŞ najpierw podanie ÂśrodkĂłw przeciwko Âświerzbowi, aby szybko pozbyĂŚ siĂŞ potencjalnych pasoÂżytĂłw, a w przypadku nieustĂŞpowania objawĂłw, kontynuacjĂŞ leczenia grzybicy.
LeczyĂŚ naleÂży zarĂłwno zwierzĂŞta z objawami choroby, jak i te, ktĂłre miaÂły z nimi kontakt, jako potencjalnych nosicieli bezobjawowych. Podaje siĂŞ leki zarĂłwno do stosowania zewnĂŞtrznego - maÂści, szampony - jak i wewnĂŞtrznego. MoÂże byĂŚ konieczne wygolenie sierÂści z okolic chorobowo zmienionych, a w przypadku zakaÂżeĂą bakteryjnych i ran, stosowanie takÂże lekĂłw antybakteryjnych, np. maÂści z neomycynÂą.
Stosowane Âśrodki to np. Clotrimazol, Mikonazol, Terbiderm, Daktarin, Lamisilatt, Imaverol, Nizoral lub inne.
Weterynarz moÂże zapisaĂŚ takÂże leki ogĂłlnoustrojowe, np.: ketokonazol w dawkach od 10 do 40 mg na kg wagi ciaÂła dziennie, lub lufenuron (Program) w dawkach od 30 mg na kg wagi ciaÂła do 90 mg/kg. Lufenuron naleÂży podawaĂŚ w tÂłuszczu, np. 1cc oleju lnianego, gdyÂż kumuluje siĂŞ on w tÂłuszczu i dopiero stamtÂąd jest wchÂłaniany. Lufenuron jako Âśrodek blokujÂący rozwĂłj chityny, byÂł do niedawna stosowany jako preparat przeciwko pchÂłom, jednak doskonale nadaje siĂŞ do zwalczania grzybĂłw, ktĂłrych Âścianki komĂłrkowe zbudowane sÂą wÂłaÂśnie z chityny. Uwaga! GrzybicĂŞ u kotĂłw i psĂłw czĂŞsto leczy siĂŞ gryzeofulwinÂą, silnym antybiotykiem przeciwgrzybiczym, ktĂłrego nie naleÂży podawaĂŚ Âświnkom morskim!
Zapobieganie grzybicy polega na natychmiastowym tĂŞpieniu pasoÂżytĂłw, utrzymywaniu wÂłaÂściwej wilgotnoÂści powietrza i podÂłoÂża, ogĂłlnym dbaniu o dobry stan zdrowia zwierzÂąt.

JuÂż trochĂŞ podleczona grzybica u Speedy'ego:


OprĂłcz dermatofitoz wystĂŞpujÂą jeszcze droÂżdÂżyce, czyli kandydozy. Jest to najczĂŞÂściej zakaÂżenie pospolitym, zwykle saprofitycznym droÂżdÂżakiem Candida albicans, ktĂłry jednak staje siĂŞ dokuczliwy w sytuacji, gdy organizm jest osÂłabiony, najczĂŞÂściej po kuracji antybiotykowej. Jest to typowa mykoza oportunistyczna. Objawy to biaÂły, serowaty nalot na bÂłonach Âśluzowych pyszczka (to samo schorzenie u niemowlÂąt ludzkich nazywane jest pleÂśniawkÂą lub aftami) lub na narzÂądach pÂłciowych. DroÂżdÂżaki mogÂą takÂże dawaĂŚ siĂŞ we znaki w przewodzie pokarmowym, co skutkuje wzdĂŞciami i biegunkami.
Leczenie: smarowanie Aftinem, nystatynÂą w pÂłynie lub innymi lekami zaleconymi przez weterynarza, uzupeÂłnienie naturalnej flory bakteryjnej za pomocÂą preparatĂłw Lakcid, Trilac lub Bio-Lapis.
Bio-Lapis jest probiotykiem zawierajÂącym elektrolity, witaminy, enzymy i kultury bakterii Enterococcus faecium, szczegĂłlnie polecanym dla gryzoni i krĂłlikĂłw przy problemach trawiennych.

Strony, ktĂłre warto odwiedziĂŚ, aby poczytaĂŚ wiĂŞcej o dermatofitozach u Âświnek morskich i ludzi:
http://www.guinealynx.info/fungus.html
http://www.alergia.org.pl/lek/archiwum/ … zenie.html